Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (“AİHM”) Bărbulescu – Romania davasında çalışanın ofise tahsisli yazışma hesabının işverence takibi ve buna dayanarak çalışanın işten çıkarılmasını Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (“AİHS”) Madde 8’de düzenlenen özel yaşam hakkının ihlali olarak kabul etti.
Başvurucu, 2007 yılında çalışma saatleri içerisinde ofise tahsisli yazışma hesabından yaptığı kişisel yazışmalar gerekçesiyle işten çıkarılmış ve işverenin özel yaşam hakkını ihlal ederek kişisel yazışmalarını okuduğu gerekçesiyle 2008 yılında yerel mahkemelere başvurmuştur. Yerel mahkemeler tarafından başvurucu aleyhine karar verilmesi üzerine, başvurucu AİHM nezdinde bireysel başvuru yapmıştır.
AİHM, ofise tahsisli yazışma hesabında yer alan görüşmelerin, Madde 8 uyarınca “özel yaşam” ve “haberleşme” kapsamında olduğunu kabul ederek yerel mahkeme tarafından başvurucuya ait özel yaşam ve haberleşme hakkının yeterli düzeyde korunmadığına ve menfaat dengesinin sağlanmadığına karar vermiştir.
AİHM, yerel mahkemelerin karar verirken aşağıda sayılanlar dâhil bir takım unsurları değerlendirmiş olması gerektiğine kanaat getirmiştir:
- Başvurucunun ofise tahsisli yazışma hesabından yaptığı kişisel yazışmaların takip edildiğine dair açıkça bilgilendirilip bilgilendirilmediği,
- Bu kapsamda işverence alınan tedbirlerin ne derecede ihlal niteliğinde olduğu,
- Ofise tahsisli yazışma hesabından yapılan kişisel yazışmaların takibine ve tüm içeriğe erişimine ilişkin işverence ne kapsamda meşru sebepler sunulduğu,
- Bu kapsamda uygulama alanı bulabilecek ve ihlali asgari düzeye indirebilecek başkaca tedbirlerin olup olmadığı ve
- Ofise tahsisli yazışma hesabından yapılan kişisel yazışmaların takibinin başvurucu açısından doğurduğu sonuç.
Kararın tam metnine bu linkten ulaşabilirsiniz.
